به اندازه ی پولی که داده ایم آش نخورده ایم
یک ضرب المثل معروف هست که می گوید: هر چقدر پول بدهی همان قدر آش می خوری.
ضرب المثلی که فقط یک مثل هست و بعضی وقتها هم مانند خیلی از ضرب المثلهای دیگر
واقعیت عینی پیدا نمی کند.
مثلأ در خصوص تیم ملی و در مجموع کل فوتبال ما این ضرب المثل هنوز تا الان واقعیت پیدا
نکرده است.
در طول سالیان متمادی پولها و هزینه های کلانی برای داغ نگه داشتن این دیگ به ظاهر جوشان
صرف کرده ایم اما دریغ از یک کاسه آش دلچسب.
راجع به توقعات مان از تیم ملی هم بهتر است که چیزی نگوییم.
خیلی خیلی کم است.
یادمان هست وقتی که خیلی کوچک بودیم علی رغم توانایی که در کسب نمره ی خوب داشتیم،
قبل از امتحان وقتی اطرافیان و معلم می پرسیدند چند می گیری ؟ با توجه به اینکه خیلی هم
وقت گذاشته و پشتکار داشتیم،به علت عدم خودباوری و اعتماد به نفس پایین نمره ای کمتر از
بیست،یعنی هفده یا هیجده عنوان می کردیم. که معلم در جواب می گفت با این اوصاف نمره ات
بیشتر از پانزده و شانزده نخواهد بود .اگر می خواهی هیجده یا نوزده بگیری بگو بیست می گیرم
شاید به هیجده و نوزده برسی.
حال حکایت ما و فوتبال مان حکایت کودکی و نمرات امتحانی مان است.
وقتی در دوره ای هستیم که فوتبال آفریقای فقیر از امکانات وآمریکای جنوبی ودیگران که خیلی کمتر
از ماخرج می کنند با شجاعت تمام در صدد صعود به فینال و به چنگ آوردن جام بر آمده اند،آنوقت
کارشناسان و مربیان و مجریان ما گل از گل شان می شکفد که تا دقیقه نود دوام آورده ایم و
گلی نخورده ایم تکلیف به خودی خود روشن و نیاز به زحمت و قلم فرسایی بیشتر و تصدیع اوقات
شریفتان نیست.
